Skip to main content
Skolioza u dzieci, czyli co robić gdy nasza pociecha ma krzywy kręgosłup
25.01.2024

Skolioza u dzieci, czyli co robić gdy nasza pociecha ma krzywy kręgosłup

Skolioza, często niewidoczna na pierwszy rzut oka, jest jednym z najczęstszych schorzeń postawy u dzieci, dotykającym zarówno chłopców, jak i dziewczęta. Ta progresywna deformacja kręgosłupa, charakteryzująca się wygięciem i obrotem kręgów, może prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych, jeśli nie zostanie odpowiednio zdiagnozowana i leczona.

Co to jest skolioza?

Skolioza to schorzenie, które wykracza poza prostą definicję skrzywienia kręgosłupa. Jest to złożona, trójpłaszczyznowa deformacja, która obejmuje nie tylko płaszczyznę czołową, ale również strzałkową i poziomą. Ta różnorodność płaszczyzn oznacza, że skolioza nie tylko powoduje, że kręgosłup wygina się na boki, ale może również prowadzić do jego rotacji oraz zmiany kształtu tułowia.

Najczęściej skolioza dotyka odcinka piersiowego lub piersiowo-lędźwiowego kręgosłupa. Kręgosłup osoby dotkniętej skoliozą często przyjmuje charakterystyczny kształt litery 'S', choć w niektórych przypadkach może przypominać kształt litery 'C'.

Ważne jest zrozumienie, że skolioza to więcej niż tylko kosmetyczny problem. Może ona prowadzić do szeregu poważnych komplikacji zdrowotnych, w tym do zaburzeń funkcji płuc i serca, bólu pleców, a także ograniczeń ruchowych. Co więcej, schorzenie to może mieć znaczący wpływ na samopoczucie i jakość życia dzieci, wpływając na ich codzienne aktywności, samoocenę oraz interakcje społeczne.

Skolioza u dzieci | Rodzaje

Rozpoznanie i zrozumienie różnych rodzajów skoliozy u dzieci jest kluczowe dla skutecznego leczenia oraz zarządzania tym stanem. W podstawowej klasyfikacji wyróżniamy skoliozy czynnościowe i strukturalne.

Skoliozy czynnościowe

Skoliozy czynnościowe, które stanowią około 70% wszystkich przypadków skolioz, charakteryzują się skrzywieniem wyłącznie w płaszczyźnie czołowej. Kluczową cechą tych skrzywień jest ich duża ruchomość i odwracalność. Choć schorzenie to może początkowo przedstawiać się jako niegroźne, zostawione samopas będzie prowadzić do rozwoju skoliozy strukturalnej, która jest znacznie trudniejsza w leczeniu.

Skoliozy strukturalne

W przeciwieństwie do skolioz czynnościowych, skoliozy strukturalne obejmują kilka łuków wygięć kręgosłupa. Charakteryzują się one występowaniem wygięcia pierwotnego (prawo- lub lewostronnego) oraz kilku mniejszych wygięć wtórnych. Towarzyszą im zmiany w kręgach, takie jak rotacja, torsja i deformacja, a także zniekształcenia klatki piersiowej i miednicy, utrwalone przykurcze więzadeł i mięśni, oraz zmiany w krążkach międzykręgowych.

Etiologia skolioz

Skoliozy mogą być nabyte lub wrodzone, z etiologią nieznaną (idiopatyczne) lub znaną. Skoliozy o znanej etiologii dzielą się na:

  • Kostnopochodne: wynikające z nieprawidłowości w budowie kości.
  • Nerwopochodne: spowodowane problemami z układem nerwowym.
  • Mięśniowopochodne: związane z dysfunkcjami mięśniowymi.

Te formy skolioz wymagają specjalistycznego podejścia i są traktowane jako osobna kategoria w dziedzinie ortopedii. Skoliozy idiopatyczne, które stanowią około 70% wszystkich skrzywień kręgosłupa, ujawniają się w różnym wieku, najczęściej około 10. roku życia i często nie mają jasno określonej przyczyny.

Co prowadzi do skoliozy?

Mimo wielu przeprowadzonych badań, jednoznaczna etiopatogeneza skoliozy nadal pozostaje niepełna, co stanowi wyzwanie dla lekarzy i naukowców. Schorzenie to może wynikać zarówno z czynników wrodzonych, jak i nabytych, a także może towarzyszyć innym chorobom.

Skolioza | Czynniki wrodzone i genetyczne

Niektóre przypadki skoliozy wynikają z zaburzeń struktury kręgosłupa o charakterze wrodzonym. Mogą one być związane z mutacjami genetycznymi i wadami rozwijającymi się jeszcze w okresie płodowym. Przykłady to asymetria struktury pnia mózgu, wady serca, czy zaburzenia w syntezie kolagenu lub lipoprotein. Te czynniki wskazują na genetyczne podłoże niektórych form skoliozy.

Skolioza | Przyczyny nabyte

Wśród przyczyn nabytych skoliozy wymienia się:

  • Guzy kości.
  • Porażenie mózgowe.
  • Asymetryczność kończyn dolnych.
  • Przepuklinę krążków międzykręgowych.
  • Przewlekłe pourazowe uszkodzenia stawów kończyn dolnych lub zmiany zwyrodnieniowe.

Co ważne, niektóre przypadki skoliozy mogą być wynikiem niewłaściwej postawy podczas siedzenia lub chodzenia, chorób płuc, operacji w obrębie klatki piersiowej, zwłaszcza w okresie dojrzewania, a także zbyt wczesnego pionizowania niemowlęcia. U dorosłych, skolioza może wynikać z innych zmian zwyrodnieniowych w układzie kostno-stawowym, co jest określane jako skolioza zwyrodnieniowa. Często jest to też po prostu wynik nieprawidłowego stylu życia lub innych schorzeń.

Diagnoza skoliozy u dziecka

Wczesna diagnoza skoliozy ma kluczowe znaczenie dla skuteczności leczenia. Zgodnie ze Scoliosis Research Society, mówimy o skoliozie, gdy kąt skrzywienia kręgosłupa wynosi co najmniej 10 stopni. Wczesne wykrycie umożliwia rozpoczęcie terapii w odpowiednim czasie, zanim dojdzie do progresji schorzenia.

Pierwszym krokiem w diagnozowaniu skoliozy jest badanie fizykalne. Fizjoterapeuta dziecięcy może przeprowadzić szereg testów funkcjonalnych, które obejmują pomiar zakresu ruchów kręgosłupa za pomocą specjalistycznych przyrządów. Prosty test, który można wykonać w domu, polega na proszeniu dziecka o wykonanie skłonu do przodu i obserwacji pleców od tyłu. Asymetria pleców czy uwypuklenie po jednej stronie kręgosłupa, mogą być wstępnymi wskaźnikami skoliozy.

Ostateczne potwierdzenie diagnozy wymaga wykonania zdjęcia radiologicznego. Radiografia pozwala nie tylko na ocenę stopnia skrzywienia, ale również na określenie wieku kostnego dziecka, co jest istotne w planowaniu dalszego leczenia. To badanie daje pełny obraz deformacji i jest niezbędne do ustalenia odpowiedniej strategii terapeutycznej.

Skolioza u dzieci | Leczenie

Leczenie skoliozy u dzieci jest złożonym procesem, który wymaga indywidualnego podejścia do każdego przypadku. Głównym celem terapii jest zmniejszenie i zahamowanie progresji skrzywienia kręgosłupa. W przypadku skolioz idiopatycznych i neuropatycznych, które stanowią znaczny odsetek wśród dzieci, wyzwanie jest szczególnie duże, gdyż przyczyny skrzywienia nie są w pełni znane.

Jedną z podstawowych metod leczenia skoliozy jest stosowanie gorsetu ortopedycznego. Ma on za zadanie stabilizować kręgosłup i wzmocnić mięśnie odpowiedzialne za utrzymanie prawidłowej postawy. Gorsety są najbardziej efektywne w przypadkach łagodnych i umiarkowanych skolioz, i są zwykle stosowane przez większą część dnia. Regularne noszenie gorsetu, w połączeniu z terapią fizyczną, może znacząco poprawić stan kręgosłupa i zapobiec dalszemu jego skrzywieniu.

W przypadkach bardziej zaawansowanych skolioz, gdzie gorset ortopedyczny nie jest wystarczająco efektywny, mogą być stosowane bardziej inwazyjne metody leczenia. Należą do nich aparaty korygujące, wyciągi oraz gipsy korygujące. Te metody są stosowane w celu intensywniejszej korekty skrzywienia i często są używane w okresie intensywnego wzrostu dziecka.

W skrajnych przypadkach skoliozy, które nie reagują na konwencjonalne metody leczenia, konieczna może być interwencja chirurgiczna. Chirurgia skoliozy polega na korekcji wady za pomocą specjalnych implantów, które są wszczepiane w kręgosłup. Operacja ma na celu nie tylko poprawę wyglądu kręgosłupa, ale przede wszystkim zapewnienie jego prawidłowego funkcjonowania i zmniejszenie ryzyka dalszych komplikacji zdrowotnych.

Jakie ćwiczenia na skoliozę?

Ćwiczenia odgrywają kluczową rolę w leczeniu skoliozy, zwłaszcza gdy zostanie ona wcześnie wykryta. Regularna aktywność fizyczna, dostosowana do indywidualnych potrzeb dziecka, może zatrzymać postęp tego schorzenia i złagodzić jego skutki. Niezależnie od tego, czy skolioza jest lewostronna czy prawostronna, istnieją ćwiczenia specjalnie zaprojektowane do pracy z konkretnym typem skrzywienia.

Ćwiczenia asymetryczne | Klucz do korekcji skrzywienia

W leczeniu skoliozy stosuje się ćwiczenia asymetryczne, które angażują jedną stronę ciała bardziej niż drugą, w zależności od rodzaju i lokalizacji skrzywienia. Celem tych ćwiczeń jest wyrównanie siły i poprawa postawy poprzez celowe wzmocnienie słabszych partii mięśniowych. Dzięki temu możliwa jest korekta nierównowagi mięśniowej, która często towarzyszy skoliozie.

Skolioza u dziecka | Polecane aktywności fizyczne

Do aktywności fizycznych szczególnie zalecanych przy skoliozie należą:

  • Pływanie: Jest to jedna z najlepszych form ćwiczeń dla osób ze skoliozą, ponieważ woda zapewnia naturalne wsparcie i pozwala na równomierną pracę całego ciała bez nadmiernego obciążania kręgosłupa.
  • Plank (pozycja deski): Pomaga wzmocnić mięśnie brzucha i pleców, co jest ważne dla utrzymania prawidłowej postawy.
  • Wykroki: Skoncentrowane na wzmocnieniu nóg i pośladków, pomagają w utrzymaniu równowagi i prawidłowej postawy.
  • Różne skłony tułowia: Poprawiają elastyczność i siłę mięśni pleców, co jest kluczowe w utrzymaniu odpowiedniego ułożenia kręgosłupa.

Najważniejszym aspektem terapii ćwiczeniowej jest jej regularność i prawidłowe wykonywanie. Rodzice dzieci ze skoliozą powinni rozważyć zapisanie ich na specjalistyczne zajęcia, w tym gimnastykę korekcyjnę czy rehabilitację. Opieka specjalisty jest niezbędna, aby upewnić się, że ćwiczenia są wykonywane poprawnie i bezpiecznie.

Czego nie robić ze skoliozą?

Skolioza może ograniczać zdolność do wykonywania rutynowych działań i uprawiania niektórych sportów. Chociaż aktywność fizyczna generalnie jest postrzegana jako korzystna, istnieją pewne dyscypliny, których osoby z tym schorzeniem powinny unikać. Do takich aktywności należy jazda na rowerze oraz jazda konna, które, wywołując silne wibracje, przyczyniają się do pogorszenia stanu kręgosłupa. Odradza się również podnoszenie ciężarów, długotrwałe marsze oraz grę w piłkę ręczną i koszykówkę. Ponadto, dzieci ze skoliozą powinny unikać wykonywania ćwiczeń takich jak przewroty, skoki czy mostki, co jest istotne, biorąc pod uwagę, że są to częste elementy lekcji wychowania fizycznego.

Profilaktyka skoliozy

Profilaktyka skoliozy u dzieci to nie tylko ćwiczenia fizyczne i stosowanie gorsetów ortopedycznych, ale również wdrażanie drobnych zmian w ich codziennym otoczeniu. Takie modyfikacje mogą znacząco wspierać proces rehabilitacji i zapobiegać pogłębianiu się skrzywienia.

Ergonomia miejsca pracy dziecka ze skoliozą

Dla dzieci spędzających wiele czasu przy biurku, niezwykle ważne jest zapewnienie odpowiednio wyprofilowanego krzesła. Powinno ono efektywnie wspierać zarówno kręgosłup lędźwiowy, jak i szyjny, zapewniając optymalną pozycję podczas siedzenia. Inwestycja w profesjonalny fotel, dostępny w specjalistycznych sklepach biurowych, może mieć duży wpływ na zdrowie kręgosłupa naszej pociechy. Warto również zadbać o właściwe biurko, dostosowane do wzrostu dziecka, na którym może swobodnie opierać przedramiona, a jego stopy powinny dotykać podłogi.

Skolioza a warunki snu

Warunki, w jakich dziecko śpi, mają istotne znaczenie w profilaktyce skoliozy. Zaleca się, aby dzieci ze skrzywieniem kręgosłupa spały na twardym materacu oraz korzystały z niewielkiej poduszki, aby ich ciało było w jak najbardziej wyprostowanej pozycji podczas snu. Jest to szczególnie ważne w przypadku maluchów w okresie wzrostu.

Świadomość rodzicielska w profilaktyce skoliozy

Rodzice odgrywają kluczową rolę w profilaktyce skoliozy. Zrozumienie, jak ważne są drobne zmiany w codziennym środowisku dziecka, może znacząco wpłynąć na zdrowie jego kręgosłupa. Dbanie o ergonomię przy biurku, zapewnienie odpowiednich warunków do snu, a także zachęcanie do regularnych przerw na aktywność fizyczną to elementy, o których każdy opiekun powinien pamiętać na co dzień chcąc, by dziecko rozwijało się prawidłowo.