Do kogo skierowana jest terapia pedagogiczna?
Młodzi ludzie zazwyczaj przystępują do terapii pedagogicznej w celu wywołania określonych zmian w swojej strefie emocjonalno-motywacyjnej i poznawczej. Z pomocy specjalisty korzysta również młodzież borykająca się z problemami natury szkolnej w zakresie pisania, czytania, mówienia i rysowania. Ponadto, z terapii pedagogicznej powinny skorzystać dzieci, które:
- wolno się uczą
- są niezwykle nieśmiałe
- mają problemy z emocjami
- nie potrafią się skoncentrować, skupić
- mają zaburzenia słuchu fonematycznego
- cierpią na dysleksję (trudności z czytaniem) lub dyskalkulię (trudności z matematyką)
- zmagają się z problemami z pisaniem (dysgrafia) i ortografią (dysortografia)
- są w wieku przedszkolnym i należą do grupy ryzyka wystąpienia dysleksji (nie osiągnęły gotowości do czytania i pisania)
Kto jeszcze powinien skorzystać z terapii pedagogicznej?
Terapia pedagogiczna jest zalecana również w przypadku, gdy dziecko:
- rozwija się nieharmonijnie
- jest niepełnosprawne intelektualnie
- posiada zaburzenia integracji sensorycznej (SI)
- cierpi na nadpobudliwość psychoruchową (ADHD)
- wykazuje się niską sprawnością manualną i ruchową
- ma zaburzenia lateralizacji i orientacji przestrzennej
Terapia pedagogiczna skierowana jest do dzieci, u których występują szeroko rozumiane trudności rozwojowe. Największy odsetek małych pacjentów odwiedzających gabinety terapeutyczne to młodzież w wieku szkolnym i wczesnoszkolnym sprawiająca problemy wychowawcze, borykająca się z zaburzeniami emocjonalnymi i nieprawidłowościami w kontaktach międzyludzkich.
Przygotowanie do terapii pedagogicznej
Nim dziecko przystąpi do terapii pedagogicznej, w pierwszej kolejności to rodzice muszą odbyć rozmowę z terapeutą. Zazwyczaj podczas pierwszej konsultacji opowiadają oni o swoich spostrzeżeniach, niepokojach i wątpliwościach związanych z rozwojem ich pociechy. Już na tym etapie specjalista formułuje pierwsze spostrzeżenia i planuje różnorodne aktywności, które pomogą mu w postawieniu trafnej diagnozy.
Kolejny etap to obserwacja. Dziecko poddawane jest testom sprawdzającym jego umiejętności i reakcje na poszczególne zadania. Wszystko przeprowadzane jest w formie zabawy tak, aby maluch nie odczuwał presji i czuł się swobodnie. Na podstawie jego zachowań terapeuta pedagogiczny ustala plan terapii, podstawowe cele, a także dzieli się z rodzicami pakietem wskazówek, które przyspieszą okres leczenia.
Co daje terapia pedagogiczna?
Terapia pedagogiczna stwarza dzieciom doskonałe warunki do szeroko pojętego rozwoju. Dobór metod pracy uzależniony jest od trudności, z jakimi zmaga się mały pacjent. Przykładowo, maluchy z zaburzeniami motoryki małej poprawiają swoje umiejętności na lekcjach malowania lub garncarstwa. Z kolei dzieci nieśmiałe, małymi kroczkami zachęca się do udziału w zajęciach tanecznych i teatralnych. W przypadku poważniejszych schorzeń (mózgowe porażenie dziecięce, autyzm, zespół Aspergera) prowadzona jest terapia wieloprofilowa oraz rehabilitacja.
Terapia pedagogiczna to skuteczny sposób na wywołanie pozytywnych zmian w sferze emocjonalnej i społecznej dziecka, a także na poprawę jego zdolności motorycznych. Na konsultację do specjalisty warto udać się już w momencie, gdy zauważymy pierwsze niepokojące sygnały w procesie rozwoju naszej pociechy.