Oferta - podstrony

Terapia tyflopedagogiczna, często określana jako terapia widzenia, jest specjalistyczną formą interwencji pedagogicznej i rehabilitacyjnej skierowanej do osób z dysfunkcjami wzroku. Tyflopedagogika to dziedzina wiedzy i praktyki pedagogicznej, która skupia się na edukacji i rehabilitacji osób niewidomych i słabowidzących. Celem terapii tyflopedagogicznej jest wsparcie rozwoju oraz kompensacja ograniczeń wynikających z niedowidzenia czy niewidzenia.

- rehabilitacja funkcjonalna: dążenie do maksymalnego wykorzystania resztki wzroku oraz rozwijanie innych zmysłów w celu kompensacji braku lub ograniczenia wzroku;

- nauka codziennych czynności życiowych: nauka umiejętności niezbędnych w codziennym życiu, takich jak poruszanie się z laską, gotowanie, zakupy czy czytanie pisma Braille'a;

- wsparcie psychologiczne: pomoc w radzeniu sobie z emocjami i wyzwaniami związanymi z utratą lub ograniczeniem wzroku;

- nauka technologii asystujących: wspieranie w korzystaniu z nowoczesnych technologii, które mogą ułatwić życie osobom niewidomym i słabowidzącym (np. czytniki ekranu, programy powiększające, audiobooki);

- edukacja i wsparcie dla rodzin: zapewnienie informacji i wsparcia dla rodzin osób z dysfunkcjami wzroku, aby mogły lepiej rozumieć i wspierać swoich bliskich.

Terapia tyflopedagogiczna może być realizowana w różnych formach, w zależności od potrzeb i możliwości osoby z dysfunkcją wzroku.

Może to być terapia indywidualna, grupowa, stacjonarna lub ambulatoryjna. Ważne jest, aby terapia była dostosowana do indywidualnych potrzeb i możliwości osoby niewidomej lub słabowidzącej, aby mogła skutecznie wspierać jej rozwój i samodzielność.

- pismo Braille'a: opracowane przez Louisa Braille'a pismo oparte na kombinacjach wypukłych kropek pozwala osobom niewidomym czytać dotykiem. Jest niezbędne dla edukacji i codziennego funkcjonowania wielu osób niewidomych;

- technologie asystujące: w dzisiejszych czasach technologia oferuje wiele narzędzi dla osób niewidomych i słabowidzących. Czytniki ekranu, aplikacje mobilne ułatwiające rozpoznawanie obiektów czy programy powiększające tekst na ekranie to tylko niektóre z dostępnych rozwiązań;

- mobilność i orientacja: nauka poruszania się z laską oraz techniki orientacji w przestrzeni są kluczowymi elementami terapii. Pozwalają one osobom niewidomym poruszać się samodzielnie i pewnie.

Jednym z głównych wyzwań jest indywidualne podejście do każdej osoby. Nie każdy niewidomy lub słabowidzący ma takie same potrzeby, dlatego terapia musi być dostosowana do konkretnego przypadku.

Ponadto, postęp technologiczny, choć przynosi wiele korzyści, wymaga od terapeutów ciągłego dokształcania się i aktualizowania wiedzy na temat dostępnych narzędzi.

Rodzina odgrywa kluczową rolę w procesie rehabilitacji i edukacji osób niewidomych i słabowidzących. Współpraca z rodziną, jej edukacja i wsparcie są niezbędne dla efektywności terapii.

Podsumowując, terapia tyflopedagogiczna to kompleksowe wsparcie dla osób niewidomych i słabowidzących, które pozwala im na pełniejsze i samodzielne uczestnictwo w życiu społecznym. Ważne jest jednak, aby była ona dostosowana do indywidualnych potrzeb i możliwości pacjenta.

Emocje odczuwamy w środku, nagle coś się z nami dzieje, całe ciało jest inne. Emocje mogą sprawić, że będziesz czuć złość, strach, radość, lęk, frustrację.

Emocje to nasze odczucia wewnętrzne, które wpływają na sferę psychiczną (płacz, niepokój, energię) oraz ciało (ból brzucha, spocone dłonie, szybsze bicie serca).

TKZAIET czyli Trening Kontrolowania Złości Agresji i Emocji Trudnych to zajęcia skierowane do dzieci i młodzieży, które mają trudności w rozpoznawaniu i kontrolowaniu własnych emocji. Terapia jest realizowana w formie indywidualnej oraz grupowej. Podczas spotkań dzieci uczą się rozpoznawania własnych emocji, akceptacji oraz szukają alternatywnych metod w celu samoregulacji ciała, myśli i zachowań.

Często się zdarza, że w pędzie całego dnia nie zauważamy emocji dziecka, zarówno tych dobrych jak i złych. Kiedy nasze pociechy same muszą szukać sposobów na to, co czują, co dzieje się z ich ciałem dochodzi do zachowań nad któymi ciężko zapanować. Nie warto tego odkładać, czekać „aż dziecku przejdzie”, ponieważ może dojść do błędnego koła, które dla dziecka stanie się nawykiem. Pamiętajmy, że to, co negatywne nasz mózg szybciej zapamiętuje. Zbyt późna reakcja może wpłynąć na nawarstwianie się problemu i bardzo długą drogę w kierunku wyregulowania ciała, odczuć oraz zbudowaniu poprawnych i akceptowalnych reakcji.

• nie radzi sobie z emocjami,
• nie kontroluje własnych zachowań,
• trzyma emocje w sobie,
• nie chce rozmawiać o tym co czuje,
• odreagowuje emocje w miejscach publicznych,
• nie buduje relacji rówieśniczych,
• potrzebują drugiej osoby (na przykład rówieśnika) do wyładowania się,
• własnymi emocjami krzywdzą siebie,
• reakcje są nieakceptowalne dla społeczeństwa,
• zbyt intensywnie odczuwa wszelkie emocje (złość, lęk, nieśmiałość itp.),
• myśli i stawia siebie w złym świetle,
• ma niskie poczucie własnej wartości.

Podczas zajęć Treningu Kontrolowania Złości Agresji i Emocji Trudnych dzieci uczą się rozpoznawać to co czują, szukają części ciała, które dają znać co się z nimi właśnie dzieje, sprawdzają własne myśli oraz uczą się akceptacji. Zajęcia odbywają się w formie indywidualnej i grupowej, a podczas spotkań wykorzystujemy zabawy, obrazki, piosenki oraz przybory plastyczne do wykonywania własnych narzędzi umożliwiających samoregulację.

Nawiązywanie relacji z ludźmi, sposób komunikacji oraz zdolność adaptacji do nowych okoliczności - to kluczowe umiejętności, które stanowią fundament życia społecznego każdego człowieka. Niestety, u osób ze spektrum mogą one być rozwinięte na różnym poziomie, prowadząc tym samym do wielu wyzwań w codziennym funkcjonowaniu. Chcąc wesprzeć swoich bliskich z autyzmem, warto zacząć od poznania ich dokładnych potrzeb w tym obszarze - pomocny w tym będzie test ADOS-2.

Autyzm, choć jest złożonym i wielowymiarowym zaburzeniem rozwojowym, może być skutecznie diagnozowany dzięki nowoczesnym metodom badawczym. Jednym z najbardziej zaawansowanych narzędzi w tej dziedzinie jest właśnie ADOS-2 (Autism Diagnostic Observation Schedule - Second Edition). Test ten skupia się na bezpośredniej obserwacji zachowań danej osoby - dziecka od 12-go miesiąca życia, nastolatka, dorosłego - pod kątem wystąpienia u niej ASD.

Test ADOS-2 jest nieocenionym narzędziem, które pozwala nie tylko na rozpoznanie autyzmu u danej osoby, ale także na głęboką analizę jej umiejętności społecznych oraz komunikacyjnych. Dzięki niemu specjaliści mogą dokładnie ocenić, w jakich obszarach pacjent potrzebuje najwięcej wsparcia, a następnie opracować spersonalizowany program terapeutyczny, który pomoże mu w rozwijaniu swoich zdolności.

Wyniki testu diagnostycznego ADOS-2 przedstawia się w postaci opinii sporządzonej przez specjalistę-psychologa. Zawiera ona zarówno informacje dotyczące objawów ASD występujących u pacjenta, jak również ocenę ich zgodności z normami obowiązującymi w jego grupie wiekowej. W przypadku wystąpienia znaczących odchyleń, konieczne może okazać się wykonanie dalszych badań i testów, mających na celu spersonalizowanie programu leczenia.

Jeżeli uważasz, że Twoje dziecko powinno odbyć test na spektrum autyzmu, warto zacząć od Autism Diagnostic Observation Schedule (ADOS-2). Narzędzie to uchodzi za tzw. złoty standard diagnostyczny wśród najlepszych specjalistów od ASD na całym świecie. Należy jednak zaznaczyć, że w niektórych przypadkach metoda ta może nie być wystarczająca - wówczas należy rozbudować program rozpoznawczy o dodatkowe testy i metody.

Warto również podkreślić, że diagnostyka autyzmu to proces, który powinien być przeprowadzany przez doświadczonych specjalistów z dziedziny psychiatrii, psychologii oraz neurologii. Kompletna diagnoza wymaga nie tylko przeprowadzenia testów, takich jak ADOS-2, ale też rozmów z rodzicami i opiekunami, obserwacji zachowania dziecka w różnych sytuacjach, a w niektórych przypadkach także wykonania dodatkowych badań, w tym badań genetycznych.

Test ADOS-2, uznawany za czołowe narzędzie w diagnostyce spektrum autyzmu, został specjalnie opracowany z myślą o indywidualności wszystkich pacjentów. Z uwagi na różnice rozwojowe, metoda diagnostyczna dostosowywana jest do wieku badanej osoby. W przypadku małych dzieci, oceniane są ich zdolności do interakcji społecznych oraz innych kluczowych aspektów zachowania typowych dla autyzmu - a to wszystko podczas serii zabaw z doświadczonym psychologiem.

U młodzieży i dorosłych proces diagnostyczny oparty jest głównie na głębokiej rozmowie, podczas której poruszane są tematy dokładnie określone w wytycznych badania ADOS-2. To standaryzowane podejście gwarantuje, że test zostanie przeprowadzony w spójny i konsekwentny sposób, nawet jeżeli w trakcie procesu nastąpi zmiana specjalisty. Ustalony schemat badania zapewnia również jednolitość diagnozy.

Test ADOS-2 cieszy się uznaniem w środowisku specjalistów zajmujących się diagnozowaniem spektrum autyzmu - głównie dzięki swojej wszechstronności i dostosowaniu do różnorodnych grup wiekowych. Narzędzie to składa się z pięciu modułów, które dobierane są indywidualnie do wieku i predyspozycji badanego. Wybór odpowiedniego modułu pozwala specjaliście na precyzyjne i efektywne zidentyfikowanie ewentualnych objawów zaburzeń ze spektrum.

Chociaż ADOS-2 jest wszechstronnym narzędziem, które pozwala na postawienie diagnozy zarówno u osób niemówiących, jak i tych, które komunikują się w sposób werbalny, ma pewne ograniczenia. Metoda ta nie jest dostosowana do oceny pacjentów z innymi rodzajami niepełnosprawności, takimi jak niedosłuch, niedowidzenie, czy ograniczone możliwości ruchowe. W celu uzyskania rzetelnej diagnozy, ADOS-2 musi zostać przeprowadzony przez przeszkolonego specjalistę - takiego, jakim dysponuje Centrum Terapii Gadasie.

Okres dojrzewania to czas, w którym większość młodych osób zaczyna kształtować swoje nawyki żywieniowe. Niekiedy na tym etapie ich życia pojawiają się problemy z nadmierną masą ciała, które najczęściej są wynikiem spożywania słodyczy, fast foodów i braku aktywności fizycznej w ciągu dnia. Z kolei inne nastolatki, chcąc dobrze wyglądać, często sięgają po “diety cud”, obiecujące szybkie efekty, ale mogące prowadzić do wielu komplikacji, w tym nawet do zaburzeń odżywiania.

Ważne jest, aby każdy rodzic bądź opiekun dostrzegł czyhające zagrożenie i zgłosił się do dietetyka dziecięcego odpowiednio wcześnie. Po dotarciu do sedna problemu specjalista pomoże zmienić nawyki żywieniowe małego pacjenta, a niekiedy i całej rodziny. Zajmie się również stworzeniem szczegółowego jadłospisu oraz zadba o odpowiednią dawkę motywacji w czasie prowadzonej terapii.

Rolą dietetyka dziecięcego jest kształtowanie i wspieranie właściwych nawyków żywieniowych u młodych pacjentów. Specjalista ten posiada również odpowiednie kompetencje do identyfikacji oraz leczenia zaburzeń odżywiania, które mogą prowadzić do rozwoju innych schorzeń i dolegliwości. Podczas wizyty, rodzice lub opiekunowie otrzymują porządną dawkę informacji, wsparcie merytoryczne oraz wytyczne dotyczące sposobu postępowania i żywienia dziecka.

Zaleca się wizytę u dietetyka w przypadku, gdy dziecko stosuje nieprawidłowe nawyki żywieniowe, zbyt często sięga po niezdrowe przekąski i słodycze, a także spożywa posiłki o nieregularnych porach. Specjalista jest też w stanie pomóc małym pacjentom w walce z chorobami, w których dieta odgrywa istotną rolę podczas procesu leczenia.

Wszelkiego rodzaju zaburzenia czy dysfunkcje nie zawsze są widoczne gołym okiem. Każdy rodzic bądź opiekun powinien zawsze bacznie obserwować dziecko i zwracać uwagę na jego zachowanie, szczególnie na takie sygnały, jak:

• zaparcia,
• biegunki,
• bóle brzucha,
• gazy i wzdęcia,
• uczucie pieczenia w żołądku,
• zgaga,
• alarmujące wyniki badań laboratoryjnych,
• gwałtowny przyrost lub spadek masy ciała.

Jeżeli któryś z powyższych punktów występuje u dziecka, warto udać się z nim na konsultację dietetyczną. Ponadto, dietetyk dziecięcy udziela wsparcia podczas leczenia stwierdzonych już chorób, w tym: bulimii, anemii, anoreksji, cukrzycy, celiakii, a także zaburzeń wchłaniania oraz alergii pokarmowych.

Spotkanie z dietetykiem dziecięcym to głównie rozmowa, która umożliwia specjaliście uzyskanie kluczowych danych dotyczących stanu zdrowia młodego pacjenta, zdiagnozowanych chorób, przyjmowanych leków oraz wszelkich dolegliwości, które niepokoją rodziców bądź opiekunów. Dla dietetyka ważne są takie informacje, jak styl życia dziecka, sposób odżywiania, a także rola aktywności fizycznej w jego codziennym życiu.

Podczas tzw. wywiadu żywieniowego dokonuje się także pomiarów wzrostu oraz wagi pacjenta. Często też przeprowadza się ocenę składu ciała poprzez analizę proporcji wody, mięśni i tłuszczu w organizmie. Dietetyk dziecięcy może również przeanalizować wyniki poprzednich badań, omówić błędy żywieniowe i opracować spersonalizowane zalecenia dietetyczne, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb dziecka.

Sama konsultacja dietetyczna oczywiście nie wystarczy. Kluczowe jest wdrożenie w życie wszystkich zaleceń wystosowanych przez specjalistę, w tym tych dotyczących ilości spożywanych przez dziecko posiłków, ich kaloryczności oraz składu. Należy mieć na uwadze, że w przypadku istniejących chorób, wszystkie działania muszą być skoordynowane z terapią prowadzoną przez lekarza prowadzącego.

Warto podkreślić, że dieta dziecięca powinna być zróżnicowana i dostarczać wszystkich niezbędnych składników odżywczych, takich jak białko, tłuszcze, węglowodany, witaminy i minerały. Prawidłowy jadłospis jest konieczny dla młodych osób do ich zdrowego wzrostu, rozwoju i ogólnego dobrostanu. Dlatego, nawet w przypadku pozornie błahego sygnału, że coś może być nie tak, warto skonsultować się z dietetykiem dziecięcym, który będzie w stanie ułożyć dietę naszej pociechy tak, aby zapewnić jej optymalne wsparcie żywieniowe.